Op de academie heb ik wel eens etsen gemaakt met dun wit karton. Je kunt daar een tekening in krassen en afdrukken van maken totdat het karton gaar is. Onlangs zag ik dat je dat ook kunt doen met lege drankkartonnen, die hebben een metalige binnenkant. Afijn, ik kreeg etslust en ik googlede nog wat verder. Ik heb zelf geen pers, en je komt met een pollepel ook een heel eind, maar ik vond kunstelaars die een pastamachine gebruiken. Zo’n apparaat heb ik natuurlijk niet, maar een van onze nationale meukwinkels verkoopt ze voor 20 euro. Dat vond ik het experiment wel waard.
Het was even vogelen met het formaat van het karton en de instellingen van de pastadraaier. De eerste paar printjes lukten wel, maar de voet van het apparaat zat nogal in de weg. Toen ben ik gaan slopen. Eenmaal zonder voet kon de pers op de zijkant liggen en knutselde ik er wat omheen om het afdrukken makkelijker te makken.
Na een paar kartonprintjes ben ik een ets gaan maken in een plastic plaatje. Het leuke hiervan is dat je vrij eenvoudig een foto kunt ‘overtrekken’ en je krijgt dunnere lijnen waardoor het meer een ets wordt. Het plastic plaatje krijgt door het inkten en afdrukken wel steeds meer (extra) krassen. Daarop heb ik een plaatje met schuurpapier bewerkt, wat interessante diffuse afdrukken geeft. Hier valt nog genoeg te experimenteren.
